Coñecemento do medio: Os tipos de reprodución

TIPOS DE REPRODUCIÓN
REPRODUCIÓN SEXUAL	REPRODUCIÓN ASEXUAL
Máis de un proxenitor.	Realízaa un só proxenitor.
Interveñen órganos reprodutores e células sexuais ou gametos.	Non interveñen órganos reprodutores nin células especializadas.
Os novos individuos son diferentes aos seus proxenitores e entre si.	Os descenentes son idénticos entre si e ao proxenitor.
	Seres unicelulares, Animais (Fragmentación ou xemación) Plantas

-->

Avantaxes e desavantaxes das formas de reprodución

A reprodución sexual require dous individuos da mesma especie, e a maduración dos gametos ou células sexuais.
Os gametos fusiónanse orixinado unha mestura do material xenético contido en ambas as células sexuais, a masculina e a feminina.
A continua combinación dos xenes incrementa as posibilidades de cambios no organismo, orixinando organismos máis sans e especies mellor adaptadas ao medio.
A combinación dos xenes asegura que vai haber menos posibilidades de que as enfermidades e os defectos dos pais se transmitan aos fillos.

A reprodución non pode levarse a cabo a menos que os gametos de ambos proxenitores se fusionen.
Soamente as femias teñen a capacidade de xestación.
Non hai garantía de que o núcleo do gameto masculino e o fenminino se unan despois do apareamento.
O tempo necesario para producir un fillo por reprodución sexual é moi longo.

Unicamente se necesita un proxenitor para realizar todo o proceso de reprodución asexual. Por tanto, é moi sinxela.
Na meirande parte dos casos pódese estar seguro de que se vai producir un descendente.
O periodo de xestación é moi curto.
O fillo ten a mesma constitución xenética do proxenitor.
Un único individuo pode repoboar un novo territorio.
As posibilidades de fracaso son escasas.

A gran desavantaxe está na selección natural, dado que os individuos son xeneticamente tan parecidos que ningún deles ten mellores condicións para sobrevivir que os demais aos cambios ambientais. Por tanto, en caso de cambios bruscos ou extremos, se un non sobrevive, tampouco o poderían facer os demais polo idénticos que son uns a outros.
O proxenitor transmite aos seus descendentes a súa estrutura xenética, e con ela as mesmas enferidades e defectos que ten.
Ao non haber combinación xenética os cambios son moi poucos.